26 сне 2007 г.
Урачыстая імша ў Фарным касцёле
26 снежня 2007 г. у Навагрудскай Фары адбылася святочная імша, прысвечаная дню нараджэння Адама Міцкевіча.
Вялікі паэт нарадзіўся 24 снежня 1793 г., на вігілію, а затым быў ахрышчаны ў Фарным касцёле.
У святочнай імшы прынялі ўдзел школьнікі, якія прачыталі ўрыўкі з твораў А. Міцкевіча.
Консул пасольства Рэспублікі Польшчы ўручыў дзецям святочныя падарункі.
Паэт, ускалыханы Навагрудчынай.
У пятніцу 22 снежня 2007 г. у Доме-музеі Адама Міцкевіча адбылася вечарына, прысвечаная 209 гадавіне з дня нараджэння вялікага паэта.
Сустрэчу арганізавалі навучэнцы сярэдняй школы №5 – удзельнікі клуба “Беларускае кола”: Л. Клюдко, С. Латуць, А. Дробыш, А. Каранкевіч, А. Быстрык, В. Бахар, М. Карповіч, В. і Н. Грыцкевіч, І. Луневіч, А. Смаляк і інш.
Адкрыла сустрэчу старшы навуковы супрацоўнік музея Соф’я Анісімава, якая займаецца вывучэннем творчага і жыцёвага шляха нашага знакамітага земляка.
Удзельнікі вечарыны расказалі пра дзяцінства паэта, вучобу ў Віленскім універсітэце, арышт, высылку ў Расію, выезд за мяжу і гады жыцця у Парыжы, які стаў апошнім домам для Міцкевіча.
Пад час сустрэчы быў паказаны фільм польскага рэжысёра Бутрыма пра жыццё беларускага паэта - рамантыка.
Гучала музыка кампазітараў, з якімі паэт быў знаёмы – Шапэна і Агінскага. У выкананні сяброў клуба прагучаў паланэз М. К. Агінскага “Развітанне з Радзімай”.
Сугучча паэзіі, музыкі і кадраў фільма аказалі глыбокі ўплыў на прысутных.
Мова і тэмы вершаў дазволілі кожнаму адчуць сябе ўдзельнікамі галоўных падзей жыцця паэта.
Пасля канцэрта удзельнікі вечара ўсклалі кветкі ля помніка вялікага паэта.
Заключэннем сустрэчы стала невялікая віктарына “Што я ведаю пра А. Міцкевіча?”
Сваімі ўражаннямі ад вечарыны падзялілася І. Лазарава: “На мой погляд, каб не з’явілася такая зорка, як Міцкевіч, то шлях беларускай літаратуры і паэзі застаўся бы на абочыне сусветнай літаратуры.
Я лічу, што такія сустрэчы павінны праводзіцца як мага часцей і, самае галоўнае, праводзіцца для людзей Навагрудчыны.
Кожны народ павінен ведаць сваіх знакамітых і таленавітых землякоў. На самай справе атмасфера вечара дала кожнаму магчымасць яшчэ раз дакрануцца да вечнага – паэзіі Адама Міцкевіча”
Кацярына Кузьміч
Ірына Лазарава (фотаздымкі)
Сустрэчу арганізавалі навучэнцы сярэдняй школы №5 – удзельнікі клуба “Беларускае кола”: Л. Клюдко, С. Латуць, А. Дробыш, А. Каранкевіч, А. Быстрык, В. Бахар, М. Карповіч, В. і Н. Грыцкевіч, І. Луневіч, А. Смаляк і інш.
Адкрыла сустрэчу старшы навуковы супрацоўнік музея Соф’я Анісімава, якая займаецца вывучэннем творчага і жыцёвага шляха нашага знакамітага земляка.
Удзельнікі вечарыны расказалі пра дзяцінства паэта, вучобу ў Віленскім універсітэце, арышт, высылку ў Расію, выезд за мяжу і гады жыцця у Парыжы, які стаў апошнім домам для Міцкевіча.
Пад час сустрэчы быў паказаны фільм польскага рэжысёра Бутрыма пра жыццё беларускага паэта - рамантыка.
Гучала музыка кампазітараў, з якімі паэт быў знаёмы – Шапэна і Агінскага. У выкананні сяброў клуба прагучаў паланэз М. К. Агінскага “Развітанне з Радзімай”.
Сугучча паэзіі, музыкі і кадраў фільма аказалі глыбокі ўплыў на прысутных.
Мова і тэмы вершаў дазволілі кожнаму адчуць сябе ўдзельнікамі галоўных падзей жыцця паэта.
Пасля канцэрта удзельнікі вечара ўсклалі кветкі ля помніка вялікага паэта.
Заключэннем сустрэчы стала невялікая віктарына “Што я ведаю пра А. Міцкевіча?”
Сваімі ўражаннямі ад вечарыны падзялілася І. Лазарава: “На мой погляд, каб не з’явілася такая зорка, як Міцкевіч, то шлях беларускай літаратуры і паэзі застаўся бы на абочыне сусветнай літаратуры.
Я лічу, што такія сустрэчы павінны праводзіцца як мага часцей і, самае галоўнае, праводзіцца для людзей Навагрудчыны.
Кожны народ павінен ведаць сваіх знакамітых і таленавітых землякоў. На самай справе атмасфера вечара дала кожнаму магчымасць яшчэ раз дакрануцца да вечнага – паэзіі Адама Міцкевіча”
Кацярына Кузьміч
Ірына Лазарава (фотаздымкі)
24 сне 2007 г.
С фотоаппаратом – 50 лет
21 декабря 2007 года в Доме-музее Адама Мицкевича в Новогрудке состоялось открытие фотовыставки М. К. Косабукина «С фотоаппаратом – 50 лет».
Косабукин Михаил Кирьянович родился 1 апреля 1938 года в посёлке Селезнёвка Гомельской области. В годы Великой Отечественной войны был в концлагере в Белостоке.
Окончил Гомельский педагогический институт им. Чкалова.
Работал тренером детской спортивной школы г.Новогрудка, инспектором районного отдела образования, инструктором идеологического отдела РК КПБ.
С 1962 по 2007 год работал в Новогрудском торгово-экономическом колледже.
Участвовал в городских, областных, республиканских выставках технического и декоративного творчества.
Создавал кинофильмы, фотолетопись колледжа.Хобби: рыбалка, охота, автомобиль.
Удивительное видение мира, его неповторимости и красоты, редкое умение замечать и открывать необыкновенное в обыденном, характеризует творчество Михаила Кирьяновича.
Близкие, друзья, бывшие коллеги, работники музея Грек В.А., Першукевич Н.Я., Предко Л.К., Чура Л.И., Анисимова С.Н., Валентик А.С., Ждан И.Н, Олешкевич К. М на презентации выставки делились впечатлениями, желали автору творческих успехов, новых интересных работ и идей.
Наталля Чарняўская
Косабукин Михаил Кирьянович родился 1 апреля 1938 года в посёлке Селезнёвка Гомельской области. В годы Великой Отечественной войны был в концлагере в Белостоке.
Окончил Гомельский педагогический институт им. Чкалова.
Работал тренером детской спортивной школы г.Новогрудка, инспектором районного отдела образования, инструктором идеологического отдела РК КПБ.
С 1962 по 2007 год работал в Новогрудском торгово-экономическом колледже.
Участвовал в городских, областных, республиканских выставках технического и декоративного творчества.
Создавал кинофильмы, фотолетопись колледжа.Хобби: рыбалка, охота, автомобиль.
Удивительное видение мира, его неповторимости и красоты, редкое умение замечать и открывать необыкновенное в обыденном, характеризует творчество Михаила Кирьяновича.
Близкие, друзья, бывшие коллеги, работники музея Грек В.А., Першукевич Н.Я., Предко Л.К., Чура Л.И., Анисимова С.Н., Валентик А.С., Ждан И.Н, Олешкевич К. М на презентации выставки делились впечатлениями, желали автору творческих успехов, новых интересных работ и идей.
Наталля Чарняўская
16 сне 2007 г.
Internet у бібліятэках Навагрудчыны
7 снежня ў Цэнтральнай раённай бібліятэцы Г.Навагрудка адбыўся семінар па тэме: “Стратэгія развіцця бібліятэк у інфармацыйным грамадстве”, у якім прынялі ўдзел бібліятэкары гарадскіх і сельскіх бібліятэк.
Адкрыла семінар Таццяна Мікалеўна Мішкіна– дырэктар Цэнтральнай бібліятэчнай сістэмы. Тэма яе даклада: “Адзіная інфармацыйная прастора. Роля сучаснай бібліятэкі ў яе развіцці”
Самай галоўнай падзеяй семінара было выкарыстанне высокахуткага ІНТЭРНЭТА. Такую магчымасць далі удзельнікам семінару супрацоўнікі маркетынгавага аддзелу Белтэлекаму.
Супрацоўнік маркетынгавага аддзела Уладзімір Аляксандравіч Лашукевіч расказаў пра “высокія тэхналогіі” і зрабіў даклад з прэзентацыяй па тэме: “Сродкі і сістэмы тэлекамунікацыі і сувязі. Інтэрнэт-тэхналогіі”. Уладзімір Лашукевіч расказаў пра магчымасць зрабіць сетку паміж бібліятэкамі аграгарадкоў і цэнтральнай бібліятэкай горада, а так сама пра перспектывы выкарыстання высокахуткаснага Інтэрнэта ў будучыні.
На сённяшні дзень высокахуткасны Інтэрнэт ёсць ужо ў Нягневічах, Любчы, Уселюбе. І ў перспектыве плануецца ахапіць увесь Навагрудскі раён сеткай высокахуткаснага Інтэрнэту.
Дакладчыкамі на семінары былі Алена Мікалаеўна Капіца - дырэктар Рэспубліканскага публічнага цэнтра прававой інфармацыі Гродзенскай вобласці, якая прачытала даклад “Прававая інфармацыя грамадства. База дадзеных “Эталон” і Алена Мікалаеўна Прошкіна - загадчык аддзела аўтаматызацыі ДУК “Гродненская абласная бібліятэка імя Я. Карскага” – “Аутаматызацыя бібліятэчна-бібліяграфічнага абслугоўвання. Арганізацыя доступа да электронных інфармацыйных рэсурсаў”.
Супрацоўніца раённай бібліятэкі Ірына Лазарава зрабіла даклады практычнага характару “Электронныя бібліятэкі як элемент інфармацыйнага грамадства” і “Асаблівасці выкарыстання Інтэрнэт у бібліятэчнай практыцы”. Тут byfly прадстаў “ва ўсёй красе!”, прысутныя змаглі ўбачыць, як выглядзяць электронныя бібліятэкі (http://thelib.ru/ - электронная бібліятэка Thelib.ru, http://library.by/ - Беларуская лічбавая бібліятэка, http://lib.aldebaran.ru/ - бібліятэка Альдебаран.ru і мн. др.)
Вельмі цікавы даклад “Медыатэхналогіі – шлях ў будучае сучасных бібліятэк” зрабіла Алена Валер’еўна Макарэвіч, галоўны бібліёграф цэнтральнай раённая бібліятэкі. Даклад меў практычны характар, мажна было не толькі ўбачыць і пачуць мульцімедыатэхналогіі, але і пагуляць у гульню “Жывая планета”, дзе трэба было дапамагчы дзяўчынцы Валі выратаваць нашу планету Зямля ад іншапланецян, а таксама даведацца пра навуку ЭКАЛОГІЮ.
Напрыканцы семінара Галіна Станіславаўна Астроўская расказала пра “Фарміраванне інфармацыйнай культуры асобы – місія бібліятэк”
Закрыла семінар Таццяна Мікалаеўна Мішкіна, якая падвяла вынікі і выказала падзяку ўсім удзельнікам семінара.
Ірына Лазарава
14 сне 2007 г.
Гучаць старажытныя дуды
У лістападзе 2007 года сябры Навагрудскай суполкі ТБМ імя Ф.Скарыны сустракаліся з супрацоўнікамі гісторыка-культурнай установы “Палоніка-Літуаніка” Алесем Стральцовым-Карвацкім, Тодарам Кашкурэвічам і супрацоўнікам Інстытута філасофіі НАН Беларусі Аляксеем Дзермантам. Госці расказалі прысутным аб дзейнасці “Палонікі-Літуанікі”, якая займаецца наладжваннем культурных і грамадскіх сувязяў паміж Беларуссю і яе бліжэйшымі суседзямі - Польшчай і Літвой.
Адзін з удзельнікаў сустрэчы, Тодар Кашкурэвіч, прадэманстраваў самаробны музычны інструмент, які называецца дуда.
Гэты інструмент здаўна выкарыстоўваўся не толькі ў краінах Еўропы: ва Украіне, Венгрыі, Шатландыі, але і на Беларусі. Вельмі папулярным ён быў сярод простага люду, як гарадскога так і сельскага. На дудзе ігралі музыкі на святах, на вяселлях і розных вечарынках.
Тодар сам займаецца вырабам гэтага старажытнага музычнага інструмента, вывучае яго асаблівасці, гісторыю стварэння і бытавання.
Акрамя гэтага, Тодар збірае фальклорны матэрыял, у час экпедыцый па вёсках запісвае песні і мелодыі, а затым апрацоўвае гэты матэрыял і выконвае на дудзе старажытныя і сучасныя мелодыі.
У час сустрэчы Тодор іграў мазуркі, паланэзы, вальсы, кракавякі, полечкі, кадрылі, і нават … вельмі незвычайна гучала дзіцячая песенька “Саўка ды Грышка”.
Усе прысутныя былі вельмі задаволены знаёмствам і ўдзячныя гасцям за прыёмную сустрэчу.
Галіна Кавальчук
12 сне 2007 г.
Адраджаем народныя рамёствы
Кацярына Драчылоўская – старшы навуковы супрацоўнік гісторыка-краязнаўчага музея. А яшчэ яна – кіраўнік гуртка , у якім дзяўчынкі займаюцца адраджэннем старадаўніх рамёстаў. Вышыўка крыжыкам, гладззю, ткацтва паясоў без станка – любімыя заняткі гурткоўцаў.
Кацярына, скажыце калі ласка, у каго вы самі вучыліся ткацтву паясоў і іншым рамёствам?
Так, ткацтва паясоў, як і вышыўка крыжыкам і гладззю – гэта маё хобі. А навучыла мяне ткаць паясы без станка і вышываць мая бабуля - Кветко Ганна Стэфанаўна, калі я яшчэ вучылася ў малодшых класах.
А як узнікла ідэя навучыць гэтаму дзяўчынак?
Калі пачала працаваць у музеі і знаёміцца з калекцыямі паясоў і розных дываноў, я паступова ўспомніла тыя навыкі, якія мне паказала бабуля ў далёкім дзяцінстве. Кожны пояс – гэта знак, сімвал з пэўным значэннем. І мне хацелася разабрацца ў кожным значку, у кожным узоры. Вось тады і з’явілася ідэя заняцца з дзецьмі адраджэннем рамёстваў на аснове рэгіянальных асаблівасцей. І гэтым мы займаемся ўжо сем год. А пачыналі тады ў зале этнаграфіі, ў беларускай хатцы, дзе і куфар, і стол, і ікона. Тут усё было звязана з беларускай сімволікай і сама атмасфера спрыяла заняткам цікавай справай.
Які ўзрост дзяўчынак , з якімі займаецеся гэтымі рамёствамі?
Пачынала я працаваць з дзяўчынкамі 3-5 класаў, а зараз прыходзяць дзяўчаты больш старэйшага ўзросту.
А ці праяўляцца ў нашым грамадстве наогул цікавасць да вышыўкі?
Так, цікавасць да вышыўкі расце, тым больш да мастацкай вышыўкі. І мы зрабілі цэлую калекцыю ручнічкоў , на якіх ёсць купальскія, вясельныя, хлебныя малюнкі – малюнкі прымеркаваныя да нейкіх святаў. Мы зрабілі калекцыю беларускай сімволікі, калекцыю з выявамі помнікаў арітэктуры Навагрудка. І дзеці працуюць з задавальненнем. Штосьці з работ пакідаюць сабе, штосьці прыносяць на выставы.
А яшчэ чым займаюцца ў гуртку дзяўчынкі?
Акрамя вышыўкі і ткацтва паясоў, мы займаемся яшчэ і бісерапляценнем. І ў нас ёсць таксама калекцыя цікавых работ з бісера.
А дзе выстаўляліся работы зробленыя ў гуртку?
Калі праводзіўся Дзень Дзіцяці, нашы калекцыі былі выстаўлены на плошчы, у парку. Работы вывозяцца таксама ў г. Гродна і на розныя выставы, іх купляюць.
А што цікавага можна яшчэ пачуць пра вас ?
Мы не толькі займаемся з дзяцьмі адраджэннем розных рамёстваў, мы ладзім яшчэ і розныя паездкі. У нас быў выез д у г. Мінск у Купалаўскі тэатр, мы наведалі таксама краязнаўчы нацыянальны музей у сталіцы. У нас было падарожжа па замках Гродзеншчыны –Крэва, Гальшаны, Баруны. Мы зрабілі паездку па мураваных храмах – Ў Сынкавічы, Мажэйкава. А яшчэ мы ладзілі сустрэчы з навагрудскімі вышывальшцыцамі.
А што ў планах на будучае?
У нашых планах - зрабіць калекцыю навагрудскіх строяў для лялек.
Святлана Абдулаева
Кацярына, скажыце калі ласка, у каго вы самі вучыліся ткацтву паясоў і іншым рамёствам?
Так, ткацтва паясоў, як і вышыўка крыжыкам і гладззю – гэта маё хобі. А навучыла мяне ткаць паясы без станка і вышываць мая бабуля - Кветко Ганна Стэфанаўна, калі я яшчэ вучылася ў малодшых класах.
А як узнікла ідэя навучыць гэтаму дзяўчынак?
Калі пачала працаваць у музеі і знаёміцца з калекцыямі паясоў і розных дываноў, я паступова ўспомніла тыя навыкі, якія мне паказала бабуля ў далёкім дзяцінстве. Кожны пояс – гэта знак, сімвал з пэўным значэннем. І мне хацелася разабрацца ў кожным значку, у кожным узоры. Вось тады і з’явілася ідэя заняцца з дзецьмі адраджэннем рамёстваў на аснове рэгіянальных асаблівасцей. І гэтым мы займаемся ўжо сем год. А пачыналі тады ў зале этнаграфіі, ў беларускай хатцы, дзе і куфар, і стол, і ікона. Тут усё было звязана з беларускай сімволікай і сама атмасфера спрыяла заняткам цікавай справай.
Які ўзрост дзяўчынак , з якімі займаецеся гэтымі рамёствамі?
Пачынала я працаваць з дзяўчынкамі 3-5 класаў, а зараз прыходзяць дзяўчаты больш старэйшага ўзросту.
А ці праяўляцца ў нашым грамадстве наогул цікавасць да вышыўкі?
Так, цікавасць да вышыўкі расце, тым больш да мастацкай вышыўкі. І мы зрабілі цэлую калекцыю ручнічкоў , на якіх ёсць купальскія, вясельныя, хлебныя малюнкі – малюнкі прымеркаваныя да нейкіх святаў. Мы зрабілі калекцыю беларускай сімволікі, калекцыю з выявамі помнікаў арітэктуры Навагрудка. І дзеці працуюць з задавальненнем. Штосьці з работ пакідаюць сабе, штосьці прыносяць на выставы.
А яшчэ чым займаюцца ў гуртку дзяўчынкі?
Акрамя вышыўкі і ткацтва паясоў, мы займаемся яшчэ і бісерапляценнем. І ў нас ёсць таксама калекцыя цікавых работ з бісера.
А дзе выстаўляліся работы зробленыя ў гуртку?
Калі праводзіўся Дзень Дзіцяці, нашы калекцыі былі выстаўлены на плошчы, у парку. Работы вывозяцца таксама ў г. Гродна і на розныя выставы, іх купляюць.
А што цікавага можна яшчэ пачуць пра вас ?
Мы не толькі займаемся з дзяцьмі адраджэннем розных рамёстваў, мы ладзім яшчэ і розныя паездкі. У нас быў выез д у г. Мінск у Купалаўскі тэатр, мы наведалі таксама краязнаўчы нацыянальны музей у сталіцы. У нас было падарожжа па замках Гродзеншчыны –Крэва, Гальшаны, Баруны. Мы зрабілі паездку па мураваных храмах – Ў Сынкавічы, Мажэйкава. А яшчэ мы ладзілі сустрэчы з навагрудскімі вышывальшцыцамі.
А што ў планах на будучае?
У нашых планах - зрабіць калекцыю навагрудскіх строяў для лялек.
Святлана Абдулаева
Subscribe to:
Posts (Atom)